Komiks odc.7 - A kiedy my się staniemy reliktami przeszłości?
Bezpośrednią inspiracją dla dzisiejszego paska, jak i mojej skromnej wypowiedzi jest fakt pojawienia się, w naszym zasięgu, drugiej części Ragnaroka. Nie wiem jak u was, ale u mnie sequel RO, wywołał uczucie bliskie nostalgii. Nie mówimy przecież o klonie, ale o grze która klonowana była. RO jest legendą i oto teraz powraca. Oczywiście nie żywię nadziei, iż kontynuacja odniesie choć w połowie taki sukces jak pierworodne dziecko Gravity ale jest to pozycja obowiązkowa dla fana gry (do mnie przemawia jeszcze możliwość bycia shapeshifterem. Forma niedźwiedzia to jest to!) i liczę, że będzie solidnym produktem w swojej dziedzinie. Ale skąd ta nostalgia?
Przede wszystkim ze smutnej świadomości, że coś się w graczach zmieniło. Bo to nie jest tak, że transformacji uległa polityka firm produkujących gry, to gracze się zmienili, to my oczekujemy mniej złożonych produkcji. Niby fora, różnych mmo, oblegają hejty na uproszczenia i brak innowacji, dostajemy klon za klonem, ale co z tego? Istnieje pewna masa osób praktycznie się nieudzielających, która wykłada jednak gotówkę na owe gry. Oni robią statystyki, a ci "udzielający się" często po prostu nie płacą... Rozleniwiono nas, a może sami to zrobiliśmy nie reagując zawczasu, uważam że dziś ambitna gra nie przyniosłaby zysków. Ostatek nadziei pozostawiam dla młodych zespołów w małych firmach. Zawsze jest 0.01% (Jak na wydropienie karty w RO), że pojawi się gra która zrewolucjonizuje rynek. Hmm... Gdybym mógł zebrać smocze kule i wypowiedzieć jedno życzenie, to chciałbym móc odkryć pierwszego Ragnaroka na nowo ( Tak, nie nakarmiłbym dzieci w Afryce i nie pozbyłbym się chorób). No ale pozostaje mi, niczym stary pryk, prawić młodym jak to się kiedyś grało..A może właśnie o to chodzi? Przez sentyment, wiek... jakąś blokadę w głowie, nie dostrzegam już fenomenu co poniektórych produkcji.