Recenzujemy Arcane Saga (czyli ex-Prius Online)

Ahh, nowe trendy w gamingu. Błogosławieństwo? Nie! Totalny chłam. Remake remake’u, a na domiar złego nowa rzeźnia ładnie nazwana „Reboot”. Jednym słowem odkupienie prawa do gry, lepsze opakowanie i puszczenie na rynek wtórny pod inną nazwą. To właśnie cechuje Arcane Saga aka Prius Online.  

Max lvl w 24h? Nie ma problemu

Zacznijmy więc od poziomów i ich zdobywania. Jest to sieka, której jak żyję to jeszcze nie widziałem. Jeżeli myśleliście, że poziomy na OTS 200x EXP w Tibii lecą szybciej, to jesteście w absolutnym błędzie. Hardcore’owy grind questów, które oddalone są od siebie o 2 metry i polegające na zabiciu 5 mobków i pogadaniu później parę razy z kolejnym NPC w ramach jednego zadania, owocują wyskakującym napisem Level Up z częstotliwością większą, niż krew dociera do naszego serca. Wiem, wiem, było to zapowiadane, ale bez przesady. Zadania są standardowe do bólu i żadnej innowacji w nich nie ma. Czy to naprawdę tak ciężko wymyślić jakiś nowy sposób na wbijanie poziomów? Co powiecie na grę, która zbiera każdy kraj w jedną wielką narodową gildię i oferuje tylko grupowe questy, albo dungeony od samego początku gry? Musimy się udać z drużyną i zależnie od ilości osób ubić tyle i tyle mobów o danej trudności (nie może być przecież za łatwo).

Klasyka tematu

Rasy pozostały te same co w poprzedniej wersji, aczkolwiek nazwy klas zostały zmienione. Pojawiła się również opcja wyboru między „specjalnościami” typu Melee DPS, Magic DPS, Healer i Tank (zależnie od klasy). Niektóre mają wybórmiędzy dwoma opcjami Melee DPS, co na przykład u Rangera sprowadza się do noszenia długiej spluwy oburęcznej lub dwóch jednoręcznych pukawek. Dużej różnicy akurat nie zauważyłem, może delikatne w zadawanych obrażeniach i to na tyle. Wszystko jest ładnie zrobione, przejrzyście, po prostu wiadomo, o co chodzi. Rasy są zróżnicowane – Ludzie, coś podobnego do lwów i reszta Jednym słowem klasyka tematu.

Coś dla oczu

Fanów oraz ludzi z obsesją graficzną, bo jeżeli coś nie wygląda to nie gram (zapomniane kółko i krzyżyk) mogę zapewnić, że jest dobrze (jednak są to moje standardy). Co prawda gra nie opiera się na silniku CryEngine 3, ale oferuje przyzwoite efekty wizualne, ładnie zrobione cienie i bardzo dobrą optymalizację, ponieważ nawet na słabszym komputerze znajomego chodziło zadowalająco bez wielkich spadków klatek (choć w sumie nic dziwnego, to przecież STARA GRA, nie nowa). O grafice nie jestem w stanie się rozpisywać, ponieważ to kwestia sporna. Jedni grają na maksymalnych ustawieniach z 20 klatkami i twierdzą, że chodzi świetnie, a inni na mega low, aby mieć tryliony fpsów.

Combosy, pomagierzy, małe dzieci

System walki zupełnie nie powala. Typowe łupanie w skróty klawiszowe, a wszystko okraszone systemem combosów, aby wyglądało to na skomplikowane i mające jakiś głębszy sens. Po co przecież wciskamy te klawisze, prawda? Jak wszystko w tej grze można sobie poustawiać, więc i nawet rozłożenie „morderczej” kombinacji nie stanowi problemu. W pewnym momencie otrzymałem pomocnika o zgrabnej nazwie Anima, która nie robi zupełnie nic, oprócz biegania za mną i wyglądania jak mała naga dziewczynka okryta wyłącznie dużym liściem. Sen pedofila można by rzec. Często nawet zapominam, że w ogóle coś takiego posiadam, ponieważ nie jest kluczowym aspektem rozgrywki. Samodzielnie jestem w stanie rozwalić wszystko co się rusza na moim poziomie dzięki przedmiotom, które sama gra mi podsuwa za wbicie kolejnych poziomów. Otrzymuję co bodajże 5 poziomów nowy zestaw uzbrojenia, ale nadal kosmicznie zabójczy i dający dużo bonusów. Opcja czysto OP bez dwóch zdań, aczkolwiek takie rozwiązanie ma swoje zalety, ponieważ szybciej dojdziemy do end-game’u, ukochanego przez wielu PVP, lub czegokolwiek innego.

Upierdliwe Pop-up i o tym jak lubię walnąć młotkiem o kowadło

Bardzo denerwującą rzeczą w tej grze były ciągle wyskakujące powiadomienia w jaki sposób można zdobyć Star Coins. Dodatkowa, darmowa (w pewnym sensie) waluta zdobywana przez wykonywanie prostych zadań typu "otwórz plecak po raz pierwszy", "otwórz okno peta" lub "włącz autorun". Jednorazowa sprawa, bo później te zadania się kończą, a nam zostanie dokupowanie kolejnych „gwiazdek” w IS za prawdziwy hajs. Jak już wspomniałem, mamy dostęp do rzemieślnictwa, przez co jesteśmy w stanie tworzyć chyba wszystko co możliwe dla każdej rasy i klasy (trochę dziwne): począwszy od uzbrojenia, przez potiony i na tzw. gem’ach kończąc. Zupełnie nie widzę sensu możliwości craft’u dla postaci niezwiązanych z naszą profesją lub rasą. Jeżeli komuś chciałoby się przebijać przez setki tych itemków i robić dla każdego znajomego przedmioty, to na pewno bardzo szybko by zbankrutował, ponieważ z „rozbrojenia” śmieciowego drop’u nie za wiele leci głównych składników.

Forever Alone, forever…

A propos znajomych w Arcane Saga, o ile ktoś takich w ogóle w tej grze posiada to gratuluję. Wbiłem ostatnio na Channel 1, który opiewał w dumny napis Busy. Najczęściej omijam właśnie takie kanały, ponieważ jest tam za dużo ludzi, nie idzie expić lub spokojnie biegać po mieście bez ciągłych miss click’ów na NPC z racji ilości osób. I ku mojemu zdumieniu, nie było praktycznie nikogo. Wydałem trochę łatwo zarobionych gwiezdnych monet na poprzenoszenie się po wysoko poziomowych miastach i spotykałem może 2-3 osoby. Coś nie spotykanego, ale czego się dziwić po tej grze.

Czarna polewka

A z czym to się je? Otóż ze zgrozą polaną dużą dozą dystansu. Odpalając Arcane Saga liczyłem, że będzie dużo ciekawych usprawnień, gra będzie ładniejsza (chociaż i tak już jest przyjemna dla oka), ogólnie o wiele lepszy produkt. I zawiodłem się, ponieważ to co zobaczyłem to tytuł niczym nieróżniący się od innych azjatyckich miszmaszów, zapychaczy PC Bang’ów, pożeraczy czasu i czyścicieli portfeli graczy. Kolejny nędzny crap, których ostatnio jest istny wysyp. Jedynym sensownym wyjściem to trzymać się obecnej gry, nie próbować nowych lub zakupić Pegasusa (do hejterów, tak mam go, oryginalnego Fenixa w pudełku) i odpuścić sobie gry MMO na najbliższe 2 lata. 

 

2/6 

 

Recenzował Siemień

Strona gry: ArcaneSaga.com