Pięć największych plusów Diablo 3
Tydzień temu krytykowałem, dzisiaj będę chwalił.
Przed wami największe plusy Diablo 3 – gry Blizzarda, która ma szczególne miejsce na tym portalu. Nie jest przedstawicielem MMO (i nigdy nie będzie), ale piszemy o niej od samego początku… i jak widać po wyświetleniach, nadal chcecie to czytać.
No to co? Jeden, dwa, (Diablo) trzy.
5. Strona techniczna
Pod względem technicznym Diablo 3 sprawuje się znakomicie. Jeśli nie liczyć kultowego już „Errora 37” z momentu premiery gry, wszystko śmiga i hula jak należy. Diabełek posiada świetną optymalizację, dobre serwery (z niskimi pingami) oraz naprawdę bardzo małą awaryjność. Sytuacje, że coś nie działa, albo coś nie chce się włączyć to rzadki widok.
To samo można powiedzieć, jeśli chodzi o problem czitów, który istnieje w Diablo 3 na bardzo marginalnym poziomie. Nie ma tu żadnych speed-hacków lub botów, które rujnowałyby rozgrywkę.
Zresztą Diablo 3 to nie żaden wyjątek od reguły. Wszystkie gry Blizzarda sprawują się dobrze lub bardzo dobrze. Co jak co, ale technicy "Zamieci" znają się na rzeczy.
4. Interfejs i funkcjonalność
Gdyby porównać interfejsy, skill bary, HP & MP bary oraz ogólną funkcjonalność Diablo 3, Path of Exile, Grim Dawn, MU Legend, Wolcen, oraz takich gierek jak Lost Ark Online czy Drakensang Online, to Diablo 3 okazałby się zdecydowanym zwycięzcą. Po prostu wszystko jest tutaj schludne, minimalistyczne, czytelne (od razu wiemy, co gdzie jest i jak to działa), ale także nowoczesne. Osiem lat na rynku, a mimo wszystko D3 wciąż może się podobać pod tym względem.
A sami dobrze wiecie, że w przypadku Action-RPG dobre UI to podstawa sukcesu.
3. System walki
- „Path of Exile jest lepsze”
- „Ale Diablo 3 ma fajniejszy system walki”
No i trudno z tym polemizować, bo to wszystko prawda. Diablo 3 rzeczywiście posiada lepszy system walki niż wspomniane PoE. Dynamika rozgrywki stoi na wysokim poziomie, a poszczególne umiejętności wyglądają bardzo efektownie. Nie istnieją także desync’i, które przez wiele lat był głónym problemem Path of Exile i doprowadziły do tysięcy niepotrzebnych śmierci.
Walcząc w Diablo 3 (nawet na wielką ilość mobków) nie czujemy żadnych problemów. Wszystko jest płynne i daje sporo satysfakcji.
2. Model płatności
Oczywiście, niektórzy będą narzekać, że Diablo 3 (Reaper of Souls) jest zbyt drogie, że cena nie jest adekwatna do jakości i że trzeba dodatkowo zapłacić za DLC z klasą Nekromanty. Racja, ale zauważcie jedną ważną rzecz. W D3 nie istnieje coś takiego jak Pay-To-Win, tak samo jak „inwazyjne” mikotransakcje. Płacąc za BattleChest oraz Rise of the Necromancer mamy 100-procentową gwarancję, że otrzymujemy dostęp do całego contentu gry, który nie jest zablokowany żadnymi paywallami czy kontami Premium z miesięczną subskrypcją.
W dzisiejszych czasach, zdominowanych przez P2W, to naprawdę godny uwagi model biznesowy, który może się podobać. Szczególnie jeśli jesteśmy pracującymi osobami. Jednorazowe wydanie 100-150 zł nie jest kłopotem.
1. Przyjemność z grania
Jak myślicie, dlaczego po tylu latach w Diablo 3 wciąż grają tysiące osób i czerpią z tego niesamowitą frajdę? Bo pomimo wszystkich swoich wad i ograniczeń contentu, gierka Blizzarda daje sporo przyjemności.
Chwilowej przyjemności.
Przez pierwsze 10, 50, nawet 100 godzin Diablo 3 naprawdę może się podobać. Poznawanie kolejnych tajników gry oraz farmienie przedmiotów jest bardzo satysfakcjonujące, dzięki czemu naprawdę trudno oderwać się od zabawy. Osobiście spędziłem po 100h na dwóch różnych postaciach (Szaman, Krzyżowiec) i czy uważam ten czas za stracony? Absolutnie nie. Bawiłem się świetnie. Problemy rozpoczęły się w momencie, kiedy doszedłem do end-game, zdobyłem co miałem zdobyć i zobaczyłem, że poza GR nie ma nic innego do roboty. Ale nie miało być o minusach, tylko plusach, więc…
Jeśli więc szukacie sieciowego hack’n’slasha, który nie jest jakiś super trudny i który pozwoli wam się dobrze bawić przez kilkadziesiąt godzin (bez ciśnienia na osiągnięcie czegoś więcej), to Diablo 3 naprawdę jest dobrym wyborem.